بررسی تویوتا لندکروزر پرادو VX-L

فیس لیفت یکی از محبوب‌ترین محصولات تویوتا یعنی لندکروزر پرادو تغییراتی در بخش فنی نداشته است اما این موضوع خوبی است… اگر بخواهیم مثالی بسیار واضح برای عبارت “اگر خراب نشده تعمیرش نکن” پیدا کنیم باید تویوتا لندکروزر پرادو را نام ببریم. این خودرو که به خاطر سرسختی و قابلیت اطمینان بالا شناخته شده حدود 9 سال است که با نسل J150 خود پذیرای مشتریان وفادار بوده و هم‌اکنون دومین فیس لیفت خود را تجربه کرده است. بله برخی افراد انتقاداتی را درباره استفاده از تکنولوژی قدیمی‌تر در برخی محصولات تویوتا دارند اما غالباً دلیل خوبی برای این کار وجود دارد. اگر بخواهیم کلی صحبت کنیم باید بگوییم خودروسازان ژاپنی در مقایسه با خودروسازان اروپایی بیشتر نگران بحث‌های فنی بوده و ترجیح می‌دهند سخت‌افزارهای خودرویی را پیش از تولید چندین و چند بار تست کنند. اگر کار به خوبی پیش برود که موضوع حل شده است و آن‌ها به فرمول برنده دست پیدا کرده‌اند.

به عنوان خریداری که به دنبال خودرویی بی‌آزار و مناسب سفرهای طولانی و گاها آفرود هستیم همیشه این سؤال وجود داشته است: آیا شما خودرویی می‌خواهید که کاراتر، قوی‌تر و راحت‌تر و آرام‌تر باشد اما ریسک خراب شدن نیز داشته باشد؟ یا اینکه خواهان خودرویی ایمن هستید که امتحان خود را به خوبی پس داده و البته فاقد جدیدترین زرق‌وبرق‌های دنیای مدرن است؟ با توجه به محبوبیت بالای پرادو واضح است که مردم گزینه دوم را انتخاب می‌کنند و به همین دلیل است که تویوتا همچنین از پیشرانه D-4D و همچنین گیربکس 5 سرعته اتوماتیک سنتی برای پرادو استفاده می‌کند. درحالی‌که این روزها شاهد عرضه گیربکس‌های 6، 7، 8، 9 و حتی 10 سرعته هستیم اما گیربکس‌های 5 سرعته درصورتی‌که تنظیمات صحیحی داشته باشند کاربرد مناسبی خواهند داشت؛ و البته این گیربکس با در نظر گرفتن دنده‌های سنگین به نوعی 10 سرعته محسوب می‌شود.

شاید پرادو از نظر تکنولوژی‌های بکار رفته حرف اول را نزند اما ترکیب قوای محرکه آن به خوبی خود را ثابت کرده است. کافی است از مالکان این خودرو درباره ظرفیت یدک کشی و آفرود پرادو بپرسید و آن موقع خواهید فهمید که هایلوکس ها، فورچونرها و پرادوهای D-4D به ندرت در لیست خراب شده‌ها قرار دارند. دلیل دیگر محبوبیت بالای پیشرانه D-4D توانایی آن در همخوانی با سوخت‌هایی است که گوگرد بالایی دارند و بنابراین پرادو را به یک خودروی مخصوص سفر تبدیل می‌کند. خب پس اگر جزئیات فنی این نسخه پرچم‌دار VX-L تغییری نداشته پس چه چیزی بازنگری شده است؟ خب واضح‌ترین تغییر پرادو دماغه و چراغ‌های جلوی جدید است. هم‌اکنون با اصلاحاتی که در بخش جلو و کاپوت صورت گرفته جذابیت ظاهری این خودرو بهبود یافته است. همچنین اصلاحاتی در سپر عقب و چراغ‌ها صورت گرفته است.

داخل کابین شاهد صندلی‌های جلوی گرم و سرد شونده به همراه صندلی‌های ردیف دوم گرم شونده خواهید بود. همچنین صندلی‌های ردیف سوم به‌صورت برقی باز و بسته می‌شوند. موضوع جالب اینکه صندلی‌های ردیف سوم فضای سر و پای کافی برای سرنشینان بالغ را داشته و این در صورتی است که فضای پای سرنشینان ردیف دوم کاهش نمی‌یابد. همچنین لاستیک زاپاس نیز به منظور دسترسی راحت‌تر روی درب پشتی نصب شده است. این نسخه از پرادو صورت استاندارد دارای سانروف بوده و حتی در سرعت‌های بالاتر نیز نسبتاً ساکت است. از دیگر تجهیزات استاندارد مدل VX-L می‌توان به سیستم ناوبری ماهواره‌ای، دوربین، هشدار نقاط کور، سیستم تهویه مطبوع سه ناحیه‌ای، چراغ‌های جلوی LED و… اشاره کرد. زمانی که در کشوری همچون آفریقا رانندگی کنید شتاب گیری سریع یک فاکتور اساسی نخواهد بود اما پیشرانه D-4D که قدرت 161 اسب بخاری و گشتاور 400 نیوتون متری دارد ظرفیت یدک کشی بالایی را برای پرادو به ارمغان می‌آورد. با توجه به ابعاد و وزن چنین شاسی‌بلند بزرگی، مصرف سوخت پرادو قابل‌قبول است. این خودرو در صد کیلومتر بین 10 تا 11 لیتر سوخت مصرف می‌کند و اگر در بزرگراه رانندگی آرامی داشته باشید به مصرف 8 تا 9 لیتر هم خواهید رسید. در کل ما به مصرف متوسط بسیار قابل‌احترام 10 لیتر رسیدیم.

البته تست‌های پرفورمنس ما نشان دادند که پرادو در بحث عملکرد ترمز چندان قوی نبوده و ما در زمان ترمزهای شدید کمی نافرمانی و ناهنجاری را مشاهده کردیم. زمان ترمز این خودرو از سرعت 100 کیلومتر در ساعت تا حالت سکون 3.18 ثانیه بود. احساس فرمان پرادو خوب است اما به دلیل ابعاد بزرگ خودرو، این خودرو تحت تأثیر باد قرار می‌گیرد. سیستم تنظیم هیدرومکانیکی KDSS و میله‌های ضد لغزش اجازه می‌دهند ارتفاع خودرو در آفرود افزایش یافته و همچنین بر سفتی سواری خودرو افزوده شود. این کار با دکمه‌هایی که روی کنسول تعبیه شده صورت می‌گیرد. شما برای آفرود سنگین‌تر باید قفل دیفرانسیل‌های مرکزی و عقب را از طریق دکمه‌های کنار اهرم دنده‌سنگین انتخاب کنید. کمک حال شما در آفرود رینگ‌های 18 اینچی پوشیده شده با لاستیک‌های بریجستون خواهند بود. اگرچه این لاستیک‌ها برای آفرودهای سنگین بهترین گزینه ممکن نیستند اما حالت پایدار مناسبی داشته و پروفایل 60/265 آن‌ها برای آفرود مناسب است. بررسی نسخه فیس لیفت شده پرادو VX-L تنها مهر تأیید دیگری بود بر قابلیت اطمینان و سرسختی یکی از خودروهایی که به بهترین وجه ممکن آن را می‌شناسیم. البته شاید شما به دنبال خرید مدل مدرن‌تری باشید اما این پرادوی سنتی و تواناست که حس اطمینان را در هر جایی به راننده منتقل می‌کند. پرادو خودرویی برای سفرهای طولانی و سنگین است، منظور ما سفرهای طولانی هم از نظر زمانی و هم از نظر مسافتی است.