بررسی تویوتا کرولا جدید 2018

تویوتا آوریس سالخورده دیگر در بازارهای اروپایی خواهان چندانی نداشت. این خودروی هاچبک با نام کرولا عنوان پرفروش‌ترین خودروی دنیا را یدک می‌کشد اما در بریتانیا حتی جزو 10 خودروی پرفروش بازار نیز نیست. روش‌های محافظه‌کارانه و بازارپسند و کاربردی دیگر باعث نمی‌شود که آوریس در برابر فولکس‌واگن گلف استثنایی حرفی برای گفتن داشته باشد بنابراین این خودرو جای خود را به کرولای جدید داده است. این خودرو به لطف استایل رادیکال خود توجهات زیادی را به خود جلب کرده است.

اگرچه کرولای جدید هنوز وارد بازار نشده اما ما توانسته‌ایم برای اولین بار در استرالیا پشت فرمان این خودرو بنشینیم تا ببینیم که توانایی‌های آن در چه حد است. بدنه‌ای جعبه‌ای شکل و خنثی کنار رفته و استایل تیز و روان پدیدار شده است. ظاهر برجسته‌ی کرولای جدید از خط پایینی کاپوت شروع شده و به شیشه‌ی جلوی خمیده‌ای می‌رسد. نمای جلوی گیرای این خودرو از یک جلوپنجره بزرگ و گیرا و چراغ‌های LED تشکیل شده است. نمای عقب کرولا نیز مستقیماً از طراحی‌های تیز لکسس تاثیر گرفته است.

تویوتا خط سقف این خودرو را 40 میلی‌متر پایین‌تر آورده و به طول و عرض آن به ترتیب 45 و 30 میلی‌متر افزوده است. فاصله‌ی بین محوری نیز افزایش 40 میلی‌متری را تجربه کرده که تمامی این‌ها به لطف استفاده از پلتفرم جدید TNGA می‌باشد. این معماری پیش از این در سومین نسل پریوس و کراس اوور C-HR به خوبی خود را نشان داده است. خبر خوب اینکه پلتفرم یاد شده باعث بهبود تجربه رانندگی کرولا شده است. به لطف مرکز ثقل پایین‌تر، بدنه‌ای مستحکم‌تر و سیستم تعلیق مستقل و چند اتصالی در عقب، کرولا می‌تواند از نظر رانندگان خودرویی جذاب باشد.

فرمان خودرو حس لذت بخشی داشته و فرقی نمی‌کند که در شهر یا در جاده رانندگی می‌کنید زیرا بر لذت رانندگی می‌افزاید. فرمان کرولا حس پایداری را به راننده منتقل کرده و در پیچ‌ها نیز دقیق عمل می‌کند. سواری خودرو نیز خوب است هرچند استفاده از رینگ‌های 16 اینچی در مدل پایه‌ی Ascent Sport کمی این موضوع را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

مدل‌های بازار بریتانیا از پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2 لیتری 168 اسبی که در تست حضور داشت استفاده نخواهند کرد. به جای این پیشرانه شاهد نمونه‌های 1.2 لیتری توربوی بنزینی و 1.8 لیتری هیبریدی خواهیم بود. گزینه‌ای دیزلی در دسترس خریداران نخواهد بود. پیشرانه‌ی 2 لیتری کرولا عملکرد قابل‌احترامی داشته هرچند پاسخ پدال گاز جالب نیست. گیربکس CVT نیز به اندازه گیربکس‌های دوکلاچه پاسخگو نبوده اما به لطف استفاده از سیستم لانچ دنده می‌توان با آن سر کرد.

کابین کرولای جدید به اندازه‌ی ظاهر آن برجسته نیست اما هنوز هم برخی عناصر طراحی جالب به چشم می‌خورند. طراحی کلی داشبورد این خودرو هماهنگی بهتری دارد. استفاده از متریال نرم بر حس کیفیت کابین افزوده است هرچند تویوتا در تریم درب تمامی مدل‌ها به جز نسخه‌ی تمام فول از پلاستیک‌های سخت استفاده کرده است. ما باید منتظر عرضه‌ی این خودرو در بازارهای اروپایی باشیم تا بتوانیم قضاوت نهایی درباره کابین کرولا را انجام دهیم.

صفحه لمسی 8 اینچی این خودرو در مرکز داشبورد قرار گرفته اما گرافیک جالبی نداشته و فاقد سیستم‌های اپل کارپلی و اندروید اتو می‌باشد. همچنین تنها یک پورت USB در نظر گرفته شده است. انتظار می‌رود نسخه‌های بازار بریتانیا دارای سیستم ناوبری باشند. احتمالاً بسته‌های ایمنی تویوتا نیز در تمامی نسخه‌ها به‌صورت استاندارد وجود خواهد داشت. بزرگ‌ترین ناامیدی تویوتا کرولا فضای کابین و بار آن است. فضای پای عقب علیرغم فاصله بین محوری بیشتر محدود است. صندوق کوچک آن نیز باعث می‌شود کرولا از نظر فضای بار در بخش پایینی کلاس قرار گیرد. از این نظر گلف، فوکوس و i30 بهتر عمل کرده‌اند.

تویوتا کرولا (آوریس قدیم) بیش از آنکه انتخاب دل باشد انتخاب عقل بوده و است؛ اما اولین بررسی کرولای جدید نشان داد که تجربه رانندگی این خودرو به اندازه ظاهر آن برجسته است. کرولا خودروی خوبی است اما تحت تاثیر فضای کابین و بار کم و تکنولوژی‌های داخل کابین قرار می‌گیرد.