بیشک هیچ خودرویی به غیر از تویوتا راو 4 مسئول چشمانداز مدرن صنعت خودرو نیست. این شاسیبلند که برای اولین بار در نمایشگاه خودروی ژنو 1994 معرفی شد پیشگام شاسی بلندهایی بود که معماری سبکوزن خودروهای مرسوم را با فضای کابین و بار، ظاهر و موقعیت نشستن شاسی بلندها ترکیب کرده بود. از آن سالها تاکنون راو 4 بسیار پیشرفت کرده و هماکنون فروش فوقالعاده مناسبی دارد. این خودرو سال پیش کمری را کنار گذاشت و عنوان پرفروشترین خودروی یونی بادی آمریکا را به خود اختصاص داد، عنوانی که امسال نیز احتمالاً به این خودرو تعلق خواهد گرفت. البته اول ماندن سختتر از اول شدن است و برای حفظ این موقعیت باید نوآوریهای ادامهداری داشت. راو 4 جدید خودروی رقابتیتری بوده و استانداردهای جدیدی را در این کلاس وضع کرده است.
نسل جدید این شاسیبلند را میتوان همچون سوپرمن داستانها تصور کرد. با استفاده از معماری جدید تویوتا که به اختصار TNGA نامیده میشود، راو 4 ساختار متفاوتی داشته و استحکام ساختاریاش نیز 57 درصد افزایش یافته است. شایان ذکر است معماری یاد شده در طیف وسیعی از محصولات ژاپنیها همچون کمری و آوالون نیز بکار رفته است. در کل باید گفت تغییرات صورت گرفته به همراه سیستم تعلیق بازنگری شده باعث شدهاند سواری راو 4 نسل پنجم همانند یک خودروی لوکس باشد. تویوتا راو 4 در رانندگی دینامیک نیز بهطور سورپرایز کنندهای توانا نشان داده است. با تکانهای محدود بدنه، پدال ترمز سفت و محکم و بدنهای پایدار در سر پیچها، راو 4 جدید چابکی خاصی داشته و به دنبال عبور هیجانانگیز از جادههای کوهستانی و پر پیچ و خم است. اگرچه فرمان خودرو فاقد بازخورد مزدا CX-5 و دقت و احساس هوندا CR-V است اما همانند نسلهای پیشین کرخت نشان نمیدهد.
نیروبخش این خودرو پیشرانهی 4 سیلندر 2.5 لیتری است که با بالاتر رفتن دور پیشرانه و عبور از مرز 4 هزار دور عصبی نشان میدهد. با وجود قدرت 203 اسب بخاری و گشتاور 249 نیوتون متری، پیشرانه در زمان تخت گاز رفتن فوراً به سمت ردلاین حرکت میکند. با این وجود، صدای جاده و باد کمی به کابین راه پیدا کرده و این خود فضای آرام و مناسبی ایجاد میکند. این پیشرانه علیرغم خشونت ذاتی خود پرفورمنس مناسبی دارد. این قلب آهنین با قدرت مناسب خود باعث ایجاد شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت حدود 8 ثانیهای میشود. تنها همکار این پیشرانه گیربکس 8 سرعته اتوماتیک است که تعویضهای نرم و بینقصی دارد.
در این نسل از راو 4 شاهد بازگشت قوای محرکهی بنزینی-الکتریکی هم هستیم. این مجموعه از پیشرانهی 2.5 لیتری با سیکل آتکینسون و سه واحد الکتریکی تشکیل شده و خروجی کل آن به 219 اسب بخار میرسد. راو 4 هیبریدی شتاب 7.8 ثانیهای دارد و بهصورت استاندارد از سیستم چهار چرخ محرک سود میبرد. اگرچه مدلهای پایهی LE و رده میانی XLE و XLE پریمیوم دارای سیستم چهار چرخ محرک سنتی هستند اما نسخههای پرچمدار لیمیتد و ادونچر از سیستم هدایت گشتاوری پیشرفتهای سود میبرند که میتواند بهصورت مکانیکی تا 50 درصد قدرت پیشرانه را بین اکسلهای جلو و عقب و چرخهای چپ و راست توزیع نماید.
اگرچه نیازهای افراد با یکدیگر فرق میکند اما این سیستم در جاده و آفرود کاملاً احساسبرانگیز عمل میکند. سیستم هدایت گشتاوری در مسیرهای سنگفرشی فوراً گشتاور را به چرخ عقب بیرون پیچ منتقل میکند. این سیستم همچنین میتواند در برخی شرایط معین انتقال نیرو به اکسل عقب را متوقف کند و نیرو تنها به چرخهای جلو برسد تا مصرف سوخت کاهش یابد. اما در خارج از جاده این سیستم چهار چرخ محرک است که با عملکرد بینقص خود نیرو را بین اکسلها و چرخها توزیع میکند تا به عبور بهتر از موانع کمک شود. همچنین سیستم کمک به حرکت در سرپایینی نیز به مالکان اجازه میدهد با اعتمادبهنفس کامل در سرازیریها حرکت کنند. البته این سیستم منحصراً در تریم های ادونچر و نسخههای چهار چرخ محرک لیمیتد موجود است.
اگرچه راو 4 ادونچر جایگزینی برای جیپ رانگلر نیست اما ارتفاع بیشتر از سطح زمین در مقایسه با دیگر نسخهها به همراه ظرفیت یدک کشی مناسب باعث شده ادونچر جذابترین نسخهی این شاسیبلند برای افراد ماجراجو باشد. این نسخه همچنین از برخی ویژگیهای متمایز ظاهری همچون گلگیرهای متفاوت، رینگهای 19 اینچی، ریلهای سقف بزرگتر، بدنهی دو رنگ و… سود میبرد. اگرچه راو 4 با توجه به تناسبات ابعادی خود و وجود مواردی همچون کاپوت طولانی و نمای عقب خاص زیباترین کراس اوور کامپکت بازار نیست اما قطعاً یکی از خشنترین چهرهها بین خودروهای این کلاس را دارد.
بد نیست سری هم به کابین این شاسیبلند جدید بزنیم. طراحی امروزی و دلنشین داشبورد با کنترلهای بزرگ برای سیستم تهویه مطبوع کامل شده است. همچنین صفحات نمایش 7 یا 8 اینچی برای سیستم اطلاعات سرگرمی نیز مکان جدیدی پیدا کرده است. تمامی مدلهای راو 4 سرانجام با اپل کارپلی عرضه میشوند اما عجیب آنکه فعلاً خبری از اندروید اتو نیست. اگرچه فاصلهی بین محوری این خودرو در مقایسه با نسل پیشین چند میلیمتری بهبود یافته اما واقعیت این است که فضای سرنشین جلو و فضای محفظه بار اندکی کمتر است اما خب در عوض صندلیهای جلو راحتتر هستند. البته باید گفت فضای بار راو 4 جدید بهتر از شورولت اکوئینکس بوده و تنها اندکی کمتر از هوندا CR-V میباشد.
با این وجود شاهد فضای مناسبی در عقب کابین هستیم. همچنین فضای شانه، سر و پا نیز در مقایسه با نسل پیشین بهبود یافته است. در این بخش کابین میتوان ورودیهای هوای سیستم تهویه مطبوع و یک جفت پورت USB را مشاهده کرد. صرفنظر از تریم انتخابی، تمامی مدلهای راو 4 بهصورت استاندارد با تجهیزات ایمنی فعال همچون سیستم پیشگیری از برخورد با ترمز خودکار، نوربالای خودکار، هشدار خروج از مسیر، دستیار حفظ خودرو بین خطوط و کروز کنترل تطبیقی عرضه میشوند. سیستمهای پایش نقاط کور و هشدار ترافیک پشتی بهصورت آپشن در تریم LE عرضه میشوند اما در سایر نسخهها بهصورت استاندارد وجود دارند.
البته که نوآوری با هزینهی بیشتر همراه است. با قیمت پایهی 25500 دلاری، راو 4 مدل 2019 حدود 860 دلار گرانتر از نسل قبل میباشد. همچنین قیمت این خودرو در مقایسه با شورولت اکوئینکس 23800 دلاری و هوندا CR-V با قیمت 24350 دلار بیشتر میباشد. البته مدلهای پایهی این دو خودرو فاقد سیستمهای ایمنی فعال تویوتا میباشند. تویوتا راو 4 مدل 2019 یک کراس اوور کامپکت قدرتمند در کلاس خود میباشد. اگرچه پیشرانهی خودرو در حد متوسطی ارزیابی میشود اما ظاهر متمایز، ساختار مستحکم و لیست بلندبالای تجهیزات قطعاً به راو فور کمک خواهند کرد تا عنوان محبوبترین خودروی تویوتا را حفظ کند.